Η πρώτη απόφαση που πρέπει να ληφθεί είναι η επιλογή των χημικών υλικών. Σαν γενικός κανόνας μπορεί να σημειωθεί ότι για κάθε πρόβλημα υπάρχουν πολλές επιλογές κατάλληλων χημικών προϊόντων

Καθοριστικοί παράγοντες στην επιλογή είναι : η φύση των αποθέσεων, το κόστος, η δραστικότητα, η τοξικότητα και η διαβρωτικότητα των χημικών προϊόντων και τέλος η ασφάλεια των εργαζομένων και εγκαταστάσεων καθώς και η προστασία του περιβάλλοντος. Τα περισσότερα από αυτά τα χημικά προϊόντα ανήκουν στην κατηγόρια των επικίνδυνων (hazardous), συνεπώς για λόγους ασφάλειας, πρέπει:

• Να είναι τα κατάλληλα ως προς την αποτελεσματικότητα και συγχρόνως να μη προκαλούν διάβρωση και φθορά των μετάλλων
• να χρησιμοποιούνται με μέγιστη προσοχή ως επικίνδυνα
• να μεταφέρονται και αποθηκεύονται σε συνδυασμό με την άμεση διαθεσιμότητα και γνώση των (MSDS) απαραίτητων γραπτών μέτρων ασφάλειας των εργαζόμενων
• να διατίθενται σε συνδυασμό με πλήρη γνώση πρώτων βοηθειών σε περίπτωση ατυχήματος και μέτρων καταπολέμησης ρύπανσης σε περίπτωση διαρροής.

Το  οξύ θα διαλύσει το λεβητόλιθο. Μήπως διαλύσει όμως και τον λέβητα μου ή τις σωληνώσεις μου;
Το υδροχλωρικό οξύ π.χ , το ίδιο που παράγει το στομάχι μας, είναι το πιο συνηθισμένο χημικό για την διάλυση των αλάτων του λεβητόλιθου. Το οξύ αυτό είναι πολύ αποτελεσματικό δια την διάλυση αλάτων που αποτελούν τον λεβητόλιθο, όπως ανθρακικό ασβέστιο, φωσφορικό ασβέστιο, πυριτικό μαγνήσιο και οξείδιο του σιδήρου(σκουριά) .
Κάποιος μπορεί να ερωτήσει αφοί το οξύ διαλύει την σκουριά γιατί να μην διαλύσει και το ίδιο το βασικό μέταλλο δηλαδή τον σίδηρο.

Η απάντηση είναι όχι, δια δυο βασικούς λόγους. Η πρώτη είναι γιατί τα χαλυβουργεία που παράγουν τον σίδηρο χρησιμοποιούν συστηματικά Υδροχλωρικό για να διώξουν την σκουριά από τον σίδηρο, και η δεύτερη είναι ότι μαζί με το οξύ στην εργασία του χημικού καθαρισμού χρησιμοποιούνται πρόσθετες ουσίες που παρεμποδίζουν και αναχαιτίζουν την δράση του οξέως επάνω στο βασικό καθαρό σίδηρο ( οι παρεμποδιστές- αναχαιτιστές-inhibitors). 

Σήμερα μια σειρά με άλλα, ηπιότερα οξέα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, με πρώτο και καλλίτερο το κιτρικό οξύ που βρίσκεται ευρέως στα φρούτα αλλά και το πίνουμε κάθε μέρα άφοβα μέσα σε όλα τα αναψυκτικά.

Για περισσότερες πληροφορίες : Χημικά προϊόντα